پیاز را به خوبی آب بدهید

در طول زمان پرورش، حداقل دو بار به وسیله قارچکش شاخ و برگ نرگسها را سمپاشی کنید. این گیاه را به ۱۳ بخش طبقهبندی کردهاند که میتوانید انواع گلهای نرگس را در این تصویر مشاهده فرمایید. از انواع دیگر آن هم میتوان به «پُرپر یا شصت پر»، «پنجه گربهای» و «مسکین» اشاره کرد. بعد از پژمرده شدن گلها، آنها را از بخش زیرین و پشت تخمدان قطع کنید. بعد از شروع رشد ساقه، هر زمان که حس کردید خاک خشک است به آن آب بدهید. هنگامی که ۶ هفته سپری شد، بعد از گلدهی میتوانید برگها را قطع کنید؛ چون تأثیری بر گلدهی سال بعد ندارد. نرگسها از میان خانواده تمام گلها نگهداری ساده تری دارند و برای افراد مبتدی در باغبانی ایدهآل هستند. اگر مقصود ارائهٔ مقاله برای مخاطبان زبان انگلیسی است، باید در ویکیپدیای انگلیسی نوشته شود (فهرست ویکیپدیاها را ببینید). کل یا بخشی از این مقاله به زبان انگلیسی نوشته شدهاست.

گلدان را تا نیمه با خاک گلدان پر کنید. پیازهای خارج شده را در مکانی خنک، تاریک و با تهویه مناسب تا زمان کشت بعدی ذخیره کنید. مقداری آب ولرم در یک کاسه ریخته و ریشهٔ پیاز را به مدت ۲ ساعت در آن غوطهور کنید. همهٔ پیاز را داخل آب قرار ندهید، تنها قسمت انتهایی آن کافی است. پیاز و برگها حاوی کریستالهای سمی هستند که فقط حشرات اصلی میتوانند بدون آسیب رساندن به گل از آن مصرف کنند هر چند ممکن است جانوران آنها را از زیر خاک بیرون بیاورند. مقداری کود معمولی را با خاک مخلوط کنید و در زیر محل کاشت بریزید و اگر خاک، رسی و سنگین است، مقداری شن با آن مخلوط کنید تا به زهکشی خاک کمک کند. این گلدان را میتوانید با پیچیدن فویلهای گل یا پارچه در اطرافش تزیین کنید. این کار رشد را کم کرده یا کاملاً مانع رشد میشود. عرضه این گل در بستههایی که در فروشگاههای گل و دستفروشان حاشیه خیابان ارائه میشود نوید در راه بودن بهار را میدهد. مقام اول کشت گل نرگس در ایران را منطقه «جره و بالاده» کازرون دارا میباشد. قبل از انبار کردن و نیز قبل از کشت دوباره، تمام پیازهایی را که هنگام لمس کردن حس میکنید، نرم هستند یا حالت اسفنجی پیدا کردهاند، جدا کرده و بسوزانید.

نرگسها برای گلدهی سال بعد، نیاز به انرژی سرازیر شده از ساقه و برگ به پیازها مجله خبری jcflower دارند. برای کاشت یک پیاز، گلدان باید حداقل ۱۸ سانتیمتر عمق داشته و عرض آن حداقل ۵ سانتیمتر از پهنترین قسمت پیاز بزرگتر باشد. برگهای این گیاه از بن ریشه به صورت صاف یا شیاردار بیرون میآیند و در طول ساقه قرار میگیرند. گلهای نرگس دو دسته هستند: گل نرگس واقعی و نرگس دروغین که نرگس دروغین، بدون بو است نوع طبیعی آن بسیار معطر و مقاوم در مقابل سرما و از بهترین نوع آن نرگس شهلا است. اگر این دو در مجاورت هم قرار داده شوند، سبب میشود پیاز بیبار شده و شکوفه ندهد. در ادبیات فارسی از گل نرگس به عنوان «چشم» یا «چشم زیبا» تحت عناوینی همچون «چشم نرگس» یاد شده است. در غیر این صورت، خواهشمند است ترجمهٔ این مقاله را با توجه به متن اصلی و با رعایت سیاست ویرایش، دستور خط فارسی و برابر سازی به زبان فارسی بهبود دهید و سپس این الگو را از بالای صفحه بردارید. اگر این مقاله به زبان فارسی بازنویسی نشود، تا دو هفتهٔ دیگر نامزد حذف میشود و/یا به ویکیپدیای انگلیسی منتقل خواهد شد.

ردهبندی یک گونه کشت شده (قابل کشت) نرگس بر پایه توصیف و سنجش یا از یک ردهبندی ارائه شده توسط فردی که گونهها را به ثبت میرساند، پایهگذاری شدهاست. هر پیازی را که در ساقه و برگ آن نشانی از بیماری است، خارج کرده و آن را بسوزانید. دریافتشده در ۲ مارس ۲۰۱۷. این گیاه پیازدار با ارتفاع بین ۳۰ تا ۴۵ سانتیمتر و با گلهای ۳ تا ۸ تایی در فصل زمستان به گل مینشیند حدود گلدهی نرگسهای بالاده ۴۵ روز یعنی از اوایل دی ماه تا اواسط بهمن ماه میباشد. ماههای مرداد و شهریور بهترین زمان برای کشت نرگس هستند، تا ریشهها قبل از شروع زمستان قابلیت رشد را پیدا کنند. بهترین گونهها برای پرورش بستگی به مکانی دارد که میخواهید کشت کنید. برای کشت، آنها را بهطور مجزا با فاصلههای ۱۵ سانتیمتر در یک خاک با زهکشی خوب و مناسب کشت کنید؛ به طوری که حدود ۱۰ سانتیمتر خاک روی پیازها باشد.