این ایمپلنت برای استفاده موقت، توسط افرادی مانند بیمارانی که درد بعد از آن را تجربه می‌کنند، طراحی شده است.
مقاله‌ای در این تحقیق در مجله Science منتشر شده است.
هر زمانی که فرد شروع به احساس درد در ناحیه دیده کند، از پمپ برای ارسال مایع خنک‌کننده و گاز نیتروژن به داخل ایمپلنت می‌کند.
اما، اگر بیش از حد سرد شود، ممکن است برای همیشه آسیب ببیند. برای جلوگیری از این اتفاق، یک حسگر یکپارچه به طور معمول همیشه عصب را کنترل می‌کند. اگر هوا شروع به سرد شدن بیش از حد از حد شود، سرعت جریان مایع خنک کننده و نیتروژن با آن کاهش می یابد.
منبع: سایت نیواطلس منتشر شده از دانشگاه نورث وسترن
مایع خنک‌کننده پرفلوروپنتان نامیده می‌شود و از نظر پزشکی برای استفاده در دستگاه‌های استنشاقی و به عنوان ماده متضاد اولتراسوند قابل تشخیص است.
ایمپلنت نرم‌افزار و پذیرفتنی است که از یک الاستومر زیست‌محیطی پذیرفته‌شده و زیست سازگار ساخته شده است. به شکل نوار نازکی است که در پهن‌ترین نقطه آن ۵ میلی متر عرض دارد و معمولاً به ضخامت یک تکه کاغذ است.
در یک روش جراحی، یک انتهای آن به دور عصب محیطی پیچیده می‌شود که باید به طور موقت خاموش شود. این دستگاه به پمپی متصل است که در قسمت بیرونی بدن بیمار قرار دارد.
راجرز گفت: به عنوان مهندس، ما انگیزه درمان درد بدون دارو را داریم – به روش‌هایی که می‌توان فوراً انتقال دهنده درد را روشن یا خاموش کرد و با کنترل کاربر بر شدت تسکین، عصب را هدایت کرد.
ایمپلنت طراحی شده است، این امکان را می‌دهد که این اثر به روشی قابل برنامه ریزی، به طور مستقیم و به صورت موضعی در اعصاب هدف، حتی آن‌هایی که در اعماق بافت‌های نرم اطراف قرار دارند، ایجاد شود.
این ایمپلنت آزمایشی توسط تیمی به سرپرستی پروفسور جان آ. راجرز از دانشگاه نورث وسترن در حال توسعه است. قبلاً روی موشها آزمایش شده و نتایج امیدوارکننده‌ها هستند.
اولتراسوند، به فارسی ماورای صوت ترجمه می‌شود. یکی از ابزارهای کاربردی مورد استفاده در فیزیوتراپی است که از آن استفاده می شود.
هیچ کس نمی‌خواهد که بی دلیل از رنج ببرد، اما می‌تواند به مصرف مواد افیونی ضد درد نیز بپردازد، اینجاست که یک ایمپلنت جدید بدون دارو به کار می‌آید، زیرا با خنک کردن اعصاب، درد را کاهش می‌دهد.
با در نظر گرفتن این موضوع، کل دستگاه به طور بی ضرری حل می شود و طی چند هفته توسط بدن جذب می شود. این ویژگی زیست سازگاری در ایمپلنت تعبیه شده است، معنایی که نیاز به عمل دوم برای برداشتن آن نیست.
در داخل دستگاه، مایع خنک‌کننده از طریق یک کانال میکروسیال جریان می‌یابد، در حالی که نیتروژن از طریق کانال دیگر جریان می‌یابد. زمانی که این دو در یک محفظه مشترک جریان می‌یابند و با هم مخلوط می‌شوند، نیتروژن باعث می‌شود مایع خنک‌کننده به سرعت تبخیر شود و یک موضع خنک‌کننده اثری ایجاد کند. این اثر عصب را بی حس می‌کند و باعث می‌شود که درد کند.